13 september

20140913 Elbląg-Ostródakanaal en het kasteel in Malbork
Vanmorgen naar een bijzonder kanaal dat tussen 1848 en 1876 gegraven werd om de 6 meren tussen Elbląg en Ostróda met elkaar te verbinden. Zo werd een lange waterweg gevormd die Oost-Pruisen met de Oostzee verbond. Dit watertechnisch hoogstandje naar een idee van enen Georg Jakob Steenke was zo bijzonder omdat de natuurlijke hoogteverschillen op verschillende plaatsen in de route werden opgelost door middel van het vervoer over een rails door de weilanden te laten plaatsvinden. Dit systeem is alleen hier en nog één maal in de V.S. uitgevoerd.
Helaas is, als we al met een grote omweg, door weg werkzaamheden, eindelijke op de plaats van bestemming zijn er niets te zien van wat wij ons hadden voorgesteld. Er is een hele grote renovatie aan de gang. Het kanaal staat zonder water en er groeien metershoge planten in. Dit moest nog wel de belangrijkste toeristische attractie van Noordoost-Polen zijn!
Er zijn mensen aan het werk dus is het misschien toch leuk en leerzaam om eens te gaan kijken en zeker Jos is erg geïnteresseerd in de werking van dit fenomeen. We dwalen langs de nieuwe en oude damwanden van het kanaal. Erg goed is te zien hoe dit gebouwd werd en wordt. Maar het meest benieuwd zijn we toch naar de manier waarop de schepen naar boven en beneden een heuvel op of afgetrokken werden. Dit gebeurde door waterkracht. De kabels werden door een stelsel van kabelwielen bewogen. De enorme wielen liggen langs de kant te wachten op eerherstel. Er zijn nieuwe aanlegkades gemaakt maar voorlopig is het werk nog lang niet klaar en ligt deze toeristische attractie stil!
Als we bovenop de heuvel zien we een groep hele grote vogels overvliegen in V vorm. Later nog meer maar die vliegen nog een beetje rommelig, alsof ze nog aan het zoeken zijn naar aansluiting. Ze maken een geluid dat ik nog niet eerder hoorde. Ganzen zijn het niet. Ooievaars ‘praten’ niet tijdens hun vlucht maar kraanvogels wel. Zou het waar zijn? Ze broeden wel in Oost-polen dus het is g=heel goed mogelijk. Als ik het even later opzoek in mijn vogelboek weet ik het zeker. We hebben troepen kraanvogels gezien. Jammer dat de verrekijker in de camper lag. Maar wie weet, hebben we nog eens geluk de komende 2 weken.
Na de koffie, in een opgewarmde camper, (het is buiten in de schaduw al 25° laat staan binnen in het zonverwarmde zilveren bakbeestje, gaan we verder naar Malbork.
Voordat we daar naar een camping gaan willen we eerst het Kasteel bezoeken. Het ligt langs de Nogat en was ooit het onderkomen van de Teutoonse grootheer Siegfried von Feuchtwangen. Die Malbork (Marienburg) als hoofdstad van het gigantische Teutoonse gebied bestempelde. Het Opperkasteel werd steeds maar weer uitgebreid met een Midden en Benedenkasteel. 3 ringen vestingmuren en een groot aantal torens en diepe grachten moesten ervoor zorgen dat de vijand geen kans zag binnen te komen. Uiteindelijk kreeg het wel een oppervlakte van 21 hectaren. Daarmee was het het grootste kasteel van middeleeuws Europa.
Na de overwinning van Polen en Lithouwen op de Teutonen in de slag bij Grunwald (1410- ik sprak er eerder over) moesten de Teutonen dit kasteel prijsgeven en het kwam het in Poolse handen. De functie van de gebouwen zouden heel wat keren veranderen in de loop der eeuwen. In de 19e eeuw werd het kasteel in opdracht van de Duitsers gerestaureerd en teruggebracht in de oorspronkelijke stijl. In 1945 werd hier een heftige strijd geleverd waardoor het kasteel enorme schade opliep. Na de oorlog door Poolse bouwmeesters hersteld werd dit enorme complex in 1997 op de UNESCO’S lijst van wereld erfgoederen geplaatst.
De parkeerplaats alleen al kost ons Zł 30,- Voor Poolse begrippen een rib uit ons lijf ! Maar wat we te zien krijgen is werkelijk heel erg mooi. Gelukkig staat hier niets meer in de steigers. Wel is het hele plein rondom de middenkerk vergeven van de toeristen stalletjes. Alle mogelijke plastic rotzooi en snoepgoed alsmede ook kleding uit de middeleeuwen voor jong en oud. We kijken en fotograferen en als we moe zijn gaan we, buiten onder de parasols van een restaurant een hapje eten. Vanavond brood met gebakken zuurkool en salami erop. Restje van gisteren. Nu een heerlijke salade, een biefstuk en een potje bier.
De camping ligt maar 1,5 km van deze plek vandaan en is een combinatie van een huisjesverhuurplek, een hotel, een tennisbaan, voetbalvelden (waar een toernooi aan de gang is) en een soort trimbaan met toestellen. Ook kunnen er boten gehuurd worden en jetski’s. Het is er niet druk, wat campers betreft, maar wel een beetje lawaaierig. We genieten van de lol die de voetballers hebben al verstaan we er niets van. Tot laat zitten we buiten en dan nog een poosje binnen met alle ramen en deur van de camper open (en de horren ervoor).
In de verte horen we het spookachtige geluid van een bosuil. Steeds bibbert hij weer zijn schuchtere fluitje. Genieten!
Zo oud en vervallen als het hotelletje eruitziet zo spiksplinternieuw is het toiletgebouw. Als je binnenkomt wordt er een bandje gestart met vogelgeluiden (verpest door pianomuziek). Hè, waarom moet er nou zovéél van het goede. Eén ding was ook goed geweest.