6 spetember 2014

20140906 naar Kruszyniany
We slapen wat uit en doen het rustig aan. Nog erg koud buiten na een mooie heldere nacht.
Vandaag eens kijken wat er mogelijk is in dat NP van Białowieża. Er is een grote parkeerplaats naast het toeristenbureau. Als wij rond 10.30 arriveren is het er al behoorlijk vol. Zonder kaartje kunnen we zo op rijden. Met de plattegrond van 1: 50.000 kunnen we ons plan wel trekken en even later lopen we op het vrij toegankelijke terrein van het vroeger jachtgebied van de koningen van Polen en later de Tsaren van Rusland. Van het paleis dat hier voor de WOII stond is niets meer over. In 1944 door de Duitsers finaal afgebrand. Wel is er nog een schitterend houten jachtslot. Een foto zeker waard. Verder is het park ongelooflijk toeristisch en daardoor onaantrekkelijk. Het heeft niets met het oerbos uit te staan en van de beloofde educatieve route is ook al niets te zien. Gelukkig hebben we een goed gedetailleerd plattegrondje en we besluiten zelfstandig het dorpje te gaan bekijken. Veel voorbeelden van houten huizen en allerlei maten en kleuren. Nieuw en heel erg oud, en alles ertussenin. Het is een prettige wandeling en als we nog een schattig cafeetje tegengekomen met niet alleen koffie maar ook nog eigengemaakte appeltaart is de morgen helemaal goed. Aan de straatkant staan 2 tafeltjes en 4 stoeltjes en wij genieten in de schaduw onder een grote (onbekende) boom van het heerlijks. Jammer is dat de orthodoxe kerk helemaal in de steigers staat. Maar ach, er zullen er nog wel enkele volgen in deze vakantie.
Bij een zijweg, in slechte staat gaan we rechtsaf. Met wat slingerwerk, een bruggetje, een uitkijktoren en een spoorwegovergang zijn we bezig een mooi rondje te maken. We komen 1 brommer tegen op dit mooie landwegje. Soms schaduw en soms zon. Jos klimt nog omhoog om eens te kijken of de omgeving nog interessante dingen te melden heeft maar dat is niet zo en we lopen rustig verder. Na een kilometer of 8 zijn we weer terug bij de P en is het lunchtijd geworden. Omdat de camper in de schaduw heeft gestaan is het binnenin best uit te houden als we nog even de ramen tegen elkaar open zetten.
We besluiten om na de lunch verder te rijden naar de 96 km verderop gelegen camping. Om precies 14.00 uur rijden we weg. De 689 is goed berijdbaar. Maar als we in Hajnówka rechtsaf buiten, de 685 op wordt de weg al slechter. Wat ook niet erg lekker is dat de twee navigatie toestellen een verschil van 62 km laten zien! Alweer de Tom Tom die ons zover wil laten omrijden. We besluiten de Garmin te volgen en het eropaan te laten komen of er inderdaad een weggetje, verboden voor voertuigen van meer dan 4.3 ton, of een smal bruggetje of een te laag viaduct.
Nou, niets van dat alles en er moet straks bij thuiskomst toch écht geklaagd worden over zulke slechte navigatiebegeleiding.
De weg is slecht en wordt steeds slechter. Zo’n 10 km voor de grens met Wit Rusland stuiten we op een enorme file vrachtwagens. Is het de bedoeling dat we achteraan aansluiten. We moeten nog 8 kilometer voordat we linksaf kunnen buigen voor de laatste 8,6 kilometer. Aan de andere kant, de kant die uit Wit-Rusland komt dus, komt nauwelijks een auto. We besluiten (gelukkig) om langs de file (dus aan de verkeerde kant van de weg) te gaan rijden en als we iets zien aankomen op een plekje tussen de vrachtwagens te hopen. Dat lukt elke keer, zonder problemen en we zijn blij dat we linksaf de weg in kunnen slaan voor het laatste stuk. Té vroeg gejuicht. We hebben al veel slechte wegen bereden maar deze slaat alles. En nog steeds laten de 2 navigatiesystemen een duister verschil van 22 kilometer zien. De weg is een ware kwelling maar we zeuren niet en rijden met een slakkengang van hooguit 20 km p.u. over het wasbord. Jammer dat de was er niet schoon van wordt. Maar we klagen niet. Die arme vrachtwagenchauffeurs, uit allerlei landen, staan nu nog steeds in de lange rij. De weg waar we rijden loopt parallel aan de grens met de streng bewaakte grens met Wit Rusland maar daar merken we weinig van. Vreemd dat het tóch een ‘unheimisch’ gevoel geeft.
Op een kruising staat een naambordje: Bobrowniki naar rechts 4 km en Kruszyniany 4 km rechtdoor.
Een ganzenboererij met een hele troep achter elkaar aan waggelende ganzen laat ons even stoppen en even later is er, als bij toverslag ineens weer asfalt op de weg. Een groot bord met een onduidelijke tekst vertelt dat de EU hier bemoeienis mee heeft. Heel blij zijn we met de rust van dit nieuwe asfalt.
Het kleine dorpje heeft een groen orthodox kerkje maar dat gaan we morgen zien. Nu naar de camping waar een mooie jonge vrouw ons hartelijk verwelkomt in het Engels. Het is precies 16.00 uur en we deden dus 2 uur over 96 kilometer. Een mooi plekje gekregen vlak achter de vuurplaats waar we vanavond helaas geen gebruik van zullen maken omdat het, als de zon eenmaal onder is, hier al snel 15 graden kouder wordt. Maar nu zitten we op de houten bankjes, die Jos voor de gelegenheid met de stoelkussens nog iets comfortabeler maakt, een lekker pilsje te drinken en te genieten van de oorverdovende stilte van dit mooie gebied.