Quarteira, TORREN

20121017 Quarteira TORREN!!!
Na een heerlijke tijd op de camping Odelouca, waar we eigenlijk nauwelijks iets deden dan luieren en een beetje rondkijken zijn we nu aan de zuidkust in het plaatsje: Quarteira. Een ritje van maar 65 kilometer, onderbroken door een bezoekje aan de supermarkt. Er vliegt hier net een vliegtuig over, op weg naar Faro dat hier niet zo ver uit de buurt ligt.
Er is nauwelijks vliegverkeer. Een beetje ’s morgens (wel rond zevenen) en dan een beetje in de vroege avond. Het seizoen is ook hier, op deze grote camping, al duidelijk achter de rug en de echte overwinteraars zijn er nog niet.
De camping is heel groot en daardoor ook onpersoonlijk. Dat vinden we ook wel weer lekker want op Odelouca moesten we echt afscheid nemen van de 3 overgebleven stellen en hun 6 honden. Allemaal met hun eigen interessante levensverhaal. Als je met zo weinig mensen bent ga je je eerder sociaal gedragen dan dat je een nummer zoveel bent van de vele vakantiegangers.
In Odelouca keken we elke dag naar de herder met zijn geiten waar we onze schillen ook voor inleverden bij het gescheiden afval van deze camping.
Ook hebben we zelfs 1 uurtje wat motregen gehad dat ons een prachtige regenboog naliet. Een heerlijke camping. Zo mooi gelegen en zo vriendelijk en rustig.
We nemen de ‘lange’ route terug naar de IC1, omdat de weg toch breder is dan bij de korte en er meer mogelijkheden voor passeren zijn. Maar we komen niemand tegen dan alleen een kudde schapen. Die zijn snel het weiland ingeschoten als ze ons zien naderen.
Nu dus op die grote, volgepakte camping. Helemaal vol en tent aan tent met van die Eurocamp tenten. Volledig ingerichte kampeerplekken maar er is er geen eentje bezet. Nog wel veel camperaars en mensen met een caravan.
De eerste namiddag lopen we al even naar het strand. Kwartiertje gaan langs het hek van de camping en langs vakantieappartementen die er verlaten bijliggen. Het strand is breed en schoon. Een strandtentje voor wat drinken of eten voor wie dat wil.
De terugweg lopen we door een treurig verlaten landschap van enorme flatgebouwen waar nauwelijks een toerist in te vinden is, gezien de gesloten en geblindeerde ramen. Wat een verschil met die idylle in het binnenland van de Algarve.
Op de camping hopt een heuze hop rond. Wat een schitterende vogel is dat toch. De honden blaffen in de verte maar we hebben er geen last van ’s nachts. Dat is ook wel eens anders. Waar halen die honden al dat blaffen vandaan? Doodvermoeiend lijkt me dat.
We hadden afgesproken om vandaag weer te vertrekken als de honden ons uit de slaap zouden houden maar dat is dus niet gebeurd en we blijven nog een dagje. Ondanks de overbevolking is het toch rustig hier. Niemand maakt lawaai.
Misschien helpt het ook dat het al vroeg donker is en het ook kouder is als de zon eenmaal onder is.
In het binnenland hebben we voor het eerst ’s morgens even de kachel aangehad omdat het buiten 7° en binnen nog maar 14 was. In 10 minuten is het dan behaaglijk warm.
De kuststreek is beduidend warmer. Hier wel 16° vanmorgen maar de kachel was toch wel heel even lekker. We eten in de camper want dat is nog wel wat koud. Doen eerst een spelletje en gaan dan douchen. Lekker tutten onder de boom waar wat schaduw is en vanmiddag naar het strand. De klapkrukjes mee om als ruggensteun te fungeren.
Leeg is het strand. Misschien een stuk of 10 stellen die ergens aan de waterrand liggen. Er is niet veel wind. We instaleren ons aan de rand van de schuinsaflopende zandberg. Is het hoog of is het laag water? Weten wij veel! Als ik een beetje lig te dutten op mijn buik worden mijn voeten plotseling nat.
Vlug een stukje naar boven maar dat blijkt na een kwartiertje niet genoeg en alweer maakt een golf ons een beetje nat. Hilarisch natuurlijk. We genieten van het luieren en de vogels op het water. Nemen wat foto’s van ons samen en om een uurtje of 5 lopen we de heuvel weer op, naar de camping. Zo, het half uurtje noodzakelijke beweging zit er ook weer op.
We hangen nog even voor de camper en Jos gaat koken en ik schrijven totdat de eerste mug verschijnt en ik naar binnen vlucht. Het begint een beetje te regenen.
De hele middag was het al dreigend weer. Op het strand bleef het vooralsnog droog maar je zag de donkere wolken zich samenpakken boven land.
Na het eten, een spelletje, de deur staat open met de hor ervoor. Ik wil even naar het toiletgebouw voordat ik aan de afwas begin en doe de hor open. Meteen vliegen een stuk of 5 enorme torren naar binnen. Ik schuif de hordeur meteen weer dicht maar er zitten dus enorme torren die een vreselijk hard zoemend geluid maken in de camper en een stuk of 10 van hun broertjes en/of zusjes zoemen tegen de hordeur aan. Getver….ik heb er kippenvel van en houd in een reactie, de hals van mijn T-shirtje dicht! Ze zoemen maar rond. Eentje beland in een glas water……Jos pakt het glas, doet het licht uit, slaat een paar keer tegen de hor en opent hem even om de tor met water en al naar buiten te kieperen. Wat te doen met die andere engerds? Zo verwijderd Jos de rest ook en we doen de deur dicht. Pfff warm binnen, ook omdat het steeds harder gaat regenen.
Als Jos later naar het toilet moet zijn ze niet meer voor de camper maar in het toiletgebouw zwermen er wel 10 rond. Brrr ik ga wel hier in mijn eigen propere badkamertje van het toilet gebruik maken.
We kijken nog een filmpje van de serie ‘vroege films’ van Paul Verhoeven en gaan op tijd naar bed.