Lissabon dag 1

20120928 Lissabon 1
Ja, daar zijn we dan in Lissabon! Een mega grote camping, maar prachtig aangelegd tussen even megagrote Eucalyptus bomen. Keurige (betonnen) plekken met eigen water, picknickbankstel en afvalemmer. Niet bepaald het soort camping dat we uit zouden zoeken maar in deze enorme stad toch een prachtige groene oase. Gisteren hebben we niets anders gedaan dan van a naar b rijden, oftewel van Evora naar hier. Lekker geluierd en ook nog wat in de zon gezeten.
Vanmorgen, ons idioot verslapen maar we constateren dat de blaffende honden in ons zich een beetje koest beginnen te houden.
We vertrekken om 11 uur. Rugzak mee met wat drinken, de plattegrond van Lissabon en het toeristenboek van Lannoo met daarin wat routes die de moeite moeten zijn. Het is altijd even uitzoeken in een nieuwe stad want zeker in aanvang lijken het toch allemaal doolhoven.
We gaan met bus 714, en die stopt ongeveer 200 meter van de camping. 40 minuten lang voert hij ons de drukke stad door tot hij bij de eindhalte is. Een groot plein met een markt. Ik maak natuurlijk weer een foto om het eventueel te kunnen vragen als we de weg kwijt zijn, maar het kleine plattegrondje voldoet aardig. Lissabon is op 7 heuvels gebouwd en dat merk je aan je onderstel. Niets loopt er recht en de kleine, onregelmatige mozaïeksteentjes van de trottoirs maken het lopen op wiebelhakken niet aangenaam. Niet dat ik me daaraan waag….haha, die tijd is (gelukkig) voorbij maar toch zien we nog veel jonge vrouwen op deze ongemakkelijke elegante schoenen over de tegeltjes schuiven.
We wandelen wat rond, leuk toch ook weer, als je je aan zo’n grote stad met zoveel verschillende mensen overgeeft. Keurig oversteken op de zebra’s want anders riskeer je je leven.
Op het Praça de Restauradores laat Jos voor €2,50 zijn zwarte schoenen poetsen. Zelf doet hij nooit een poging om iets aan zijn schoenen te doen in poetsopzicht maar alleen voor de lol en die man zijn inkomsten doet ie een poging. Ze lijken weer als nieuw!
Dan even naar de i voor nog een plattegrond (maar die van onszelf blijkt duidelijker) en dan gaan we naar boven met een klein trammetje. Zo, dat stuk hoeven we in ieder geval niet te lopen! Boven gekomen is de stad van bovenaf te zien. Altijd indrukwekkend, zeker als de gebouwen en torens nog worden benoemd op een stenen tafel.
We lopen nu in de oude ‘bovenstad’ de Bairro Alto. Zwaar beschadigd tijdens de aardbeving in 1755 maar daar is nu (bijna) niets meer van te zien. Alleen het Archeologisch museum is gevestigd in een ruïne van een klooster. De ruïne staat nog maar het museum is er gewoon ‘in’ gebouwd.
Leuke pleinen en straatjes, overal mogelijkheden om je te laven op terrasjes en vaak is er ‘levende’ muziek in de buurt. We gaan (kort) een paar kerken in. Echt katholiek, vol goud en edelstenen. Over smaak gaan we het niet hebben. We kijken gewoon naar uitingen van een lang voorbije tijd.
Bij een beroemd bierhuis gaan we even naar binnen, maar evengoed ook weer snel naar buiten (na een paar fotootjes natuurlijk). Het geluid van de pratende mensen is er zo hard (dat komt door de betegelde muren) dat een gezellig drankje er geen genoegen moet zijn.
Hetzelfde geldt voor het Café A Brasileira. Wel even een blik naar binnen maar dan buiten naast de dichter Fernando Pessoa (1888-1935) plaats genomen. Er is speciaal een (bronzen)stoel naast hem gezet zodat toeristen uit binnen en buitenland zich met hem kunnen laten vereeuwigen. Voor de lol doen we dat ook maar ik zou absoluut niet weten wie die man is, waar de Portugezen zo gek op zijn. Ach, de Portugezen hebben natuurlijk ook nog nooit van (bv) Annie MG Schmidt gehoord dus zo erg is het niet!
Naast het museum ligt een straatje dat naar de bovenkant van de Elevador Santa Justa (lift)koerst. Het bouwwerk dat ook wel de Eiffeltoren van Lissabon wordt genoemd is een van de drie mogelijkheden om, als je loopt, van de benedenstad naar de bovenstad te komen zonder te hijgen. Wij blijven voorlopig boven slenteren en ontdekken een Nespresso winkel.
Kom laten we gewoon even naar binnen gaan…..en het lijkt of we in de Bijenkorf in Rotterdam zijn (waar wij vaak de koffie halen). We nemen wat staafjes van de limited edition mee en ik maak een foto (wat weer eens niet mag!) We krijgen de nieuwe koffie natuurlijk ook aangeboden in een klein barretje. Écht Nespresso! Na deze kouwe kak gaan we verder en we begrijpen waarom deze winkel in deze buurt terecht is gekomen. Overal dure en chique winkels. In winkelen hebben we geen zin en we zakken af naar het niveau van de lift (de Eiffeltoren) om dan langzaam weer richting plein (waar de bus moet zijn) te lopen. We hebben horrelpoten maar zijn zeer voldaan. Het is droog gebleven, ondanks een soms dreigende lucht. Op het enorme Dom Pedroplein zien we een Vodafone winkel. Simkaart voor in de dongel gekocht en nu kunnen we de komende weken in Portugal dus gewoon weer in de camper internetten. Met de bus terug en de halte voorbijgereden!!! Dat levert dus nog een stukje lopen op. Gewoon langs de weg, nergens een voetpad om je veilig op te voelen. Morgen weer verder….