Evora

20120926 Évora
Het is koud als we opstaan. 14° maar, maar binnen is het 20. Zonder afscheid te nemen vertrekken we om 10 uur. De eigenaar is nergens te bekennen. Vandaag gaan we de hoofdstad van Alentejo verkennen die zo’n 35 km verderop ligt. Het is mooi helder weer en daar wanhoopten we gisteren en vannacht nog over omdat de regen overvloedig viel. We nemen de N18 en niet de tolweg. Die loopt parallel aan deze weg en er rijdt maar sporadisch een auto overheen. Wat een geldverspilling! Onze weg is rustig en goed bereidbaar. Weer gaat de weg tussen de kurkeikenaanplant door. Afgewisseld met koeien en koereigers. In een poep en een scheet zijn we op de grote parkeerplaats, die gratis is en aan de rand van de oude stad ligt. We kijken uit op de Romeinse resten van een aquaduct die vroeger de stad van water voorzag.
Eén van de vele poorten die toegang tot de stad geven ligt aan de parkeerplaats dus wandelen we zo de stad in, door de Porta de Avis en gaan eerst naar een toeristeninformatie. Plattegrond gehaald en even op het grote plein rondgekeken. Een oude kerk en een marmeren fontein ervoor met, op de bankjes, oude dametjes die gezellig babbelen. Dan gaan we een route langs de meeste bezienswaardigheden lopen. Leuk, we komen terecht in kleine steegjes die uiteindelijk bij een overdekte markt uitkomen. Een ultramoderne markt en daar zijn we snel uitgekeken, ook omdat er veel van de kleine winkeltjes gesloten zijn. Aan de markt grenst de grote São Francisco. Maar daar komen we eigenlijk niet voor. We zijn hier om de knokkelkapel te bezoeken. Naast de grote kerk is een kleine kapel die volledig uit mensenbotten en schedels bestaat.
Hier moeten we entree betalen en als je dan nog wilt fotograferen ook nog een euro extra! Het is een bijzondere ervaring om hier rond te lopen. Een Fransman hoor ik zeggen dat hij het 'macabre' vindt. Maar dat vinden wij niet! Zijn we daar te nuchter voor. Uiteindelijk eindigen we allemaal als botjes, of je moet je laten cremeren. Boven de ingang van de kapel staat ook geschreven: Onze beenderen, hier verzameld, wachten op de uwe!
De grote Sé is een bijzonder exemplaar maar alleen de buitenzijde is op dit moment te bezichtigen. Het is mooi weer, dus we treuren er niet om. Er vlak naast, aan de voet van de resten van een Romeinse tempel, waar nog 14 Korinthische zuilen van overeind staan, is een terrasje en we nuttigen een koud frisdrankje. Het is inmiddels ruim 13.00 uur en we krijgen trek. Door een toeristisch straatje met veel winkeltjes met krukartikelen en aardewerk slenteren we op zoek naar een leuk, en niet te duur restaurantje. Duur eten kan hier overal maar we willen gewoon een simpele salade. Die krijgen we in een leuk achterafsteegje. Smalle doorgang die uitmondt in een gezellig terras vol met eters.
Om 14.30 vinden we het eigenlijk wel genoeg en we besluiten terug te lopen naar de camper die gelukkig trouw op ons staat te wachten en even later rijden we richting Alcácar do Sal dat aan de oever dan de Rio Sado ligt en omringd wordt door rijstvelden en zoutpannen. Sinds de Romeinen wordt hier al zout gewonnen.
We worden onderweg tegengehouden door een stel agenten. De ene wijst dat we door moeten rijden en de andere zegt dat we aan de kant moeten. Zeker 8 agenten staan uit hun neus te vreten dus een camper is welkome afleiding. De papieren zijn in orde bevonden en dan vraag de agent die ons aanhield hoeveel de camper heeft gekost. Mij ligt het op de tong om te zeggen dat het hem niets aangaat maar Jos zegt de prijs al. De agent vertaalt het meteen voor zijn collega’s en die knikken onder de indruk. Zou dat nou de bedoeling van de hele aanhouding zijn geweest?