vrijdag 12 juli

20130712 vrijdag de oude koningsweg
Gisteren, een rustige dag. In Imatra bezochten we een kerk van Alvar Aalto. Werkelijk schitterende architectuur. Zowel binnen als buiten. De kerk heeft in totaal 103 ramen en twee ervan zijn maar gelijk van afmeting. Wij hebben hem niet kunnen ontdekken. We zijn behoorlijk onder de indruk van de asymmetrie van het interieur. De witte kruizen tegen een witte muur. Strak en eenvoudig! Buiten heeft de kerk wel een verfje nodig maar de vorm is zo uniek dat zelfs het bladderen van de witkalk niet kan verknallen wat hier voor moois is neergezet.
Als we bij Lappeenranta zijn zitten we maar 60 km van St.Petersburg vandaan maar helaas kunnen we niet even een dag ‘overstappen’. Jammer. Er rijden wel opvallend veel Russische auto’s in deze buurt en op de camping waar we al om 13.15 uur zijn is het Russisch de hoofdtaal, zo te horen en aan de auto’s te zien. Uit een dure Audi komt een klein koepeltentje. Een grote nieuwe Toyota herbergt een koepeltent waar 4 volwassen personen in gaan slapen. Er lopen, keihard schreeuwende kinderen rond, maar slaan mag niet….hahah.
We hebben een heerlijke middag en het gevoel dat we niet reizen maar op vakantie zijn.
De volgende morgen schijnt de zon weer uitbundig terwijl hij gisterenavond laat toch even onder is gegaan. We hebben zelfs het licht aangedaan.
Jos vult de ruitensproeiervloeistof aan en we gaan weer op weg. We komen steeds dichter bij Helsinki, nog maar een paar honderd km. Een kleine omweg over de oude koningsweg die liep van Stockholm naar St. Petersburg.
In Lappeenranta doen we de boodschappen bij een Lidl. Pffff dat scheelt toch weer behoorlijk in de prijs. Zomaar €30,-- minder kwijt voor drie dagen dan normaal (de laatste maanden). Wat opvalt: er is een speciaal loket in de winkel waar mensen met hun boodschappen heen gaan. Ze staan er een papier in te vullen en de tas(sen) waar de boodschappen inzitten worden verzegeld. Ik bedenk dat de boodschappen misschien later thuisgebracht gaan worden maar Jos denkt dat al die Russische (dure) auto’s voor de deur er mee te maken hebben. De grens is hier maar 20 kilometer vandaan dus dag zou best wel eens kunnen. Maar hoe de vork precies in de steel zit? Daar komen we niet achter en we vergeten het ook weer snel als we, eenmaal op weg, de prachtige slingerweg (387) naar de kust opdraaien. Die komt uit aan de zuidkant van Finland aan de Finlandgolf. De grens met Rusland loopt hier 4 kilometer vandaan. Bij Virojoki gaan we links, de oude koningsweg volgens die nu natuurlijk keurig geasfalteerd is. Aan het eind, vlak voor de zee, staat het mooie houten veelhoekige kerkje met aparte klokkentoren en een enorme begraafplaats. Het dak is groen maar niet van koper. Geverfd dan?
We volgen de oude koningsweg tot Hamina, daar gaat de weg over in een snelweg, of voor wat het in de toekomst zou moeten worden. Tussen hier en Helsinki wordt er druk aan deze weg gewerkt met de nodige wegomleggingen tot gevolg. Maar ook hier is het niet zo druk dat het tot files komt en we genieten van het veranderende landschap. We zijn inmiddels tot zeeniveau gedaald na in heel Finland op een gemiddelde hoogte van 200 meter te hebben gereden.
In Loviisa slaan we linksaf en komen bij een kleine maar dure camping. Zonder elektra betalen we zomaar €27,- maar we hebben wel Wifi. De zon schijnt nu al de hele dag uitbundig en we gaan nog lekker even genieten in de zon. Morgen naar Helsinki.