naar Zambujeira

10121005 Naar Zambujeira
Vanmorgen is het hek dicht van de camping. Er zal worden gejaagd op everzwijnen. Gisteren hebben de jagers alle eigenaren van de landgoederen in de buurt gewaarschuwd. Want als je een horde zwijnen, achterna gezeten door de honden van de jagers, op je terrein krijgt, ben je mooi in de aap gelogeerd. Het is vrijdag en we moeten maar weer eens verder. Maar het is moeilijk afscheid nemen van dit kleine paradijsje. De afgelopen dagen zijn we heerlijk lui geweest. Hebben wat gewandeld langs de rivier, waar zowaar water in zit. Dit is mede te danken aan Herman die, met nog wat mensen uit de buurt de dam heeft verstevigd, die er overigens al lag, maar behoorlijk zwak was geworden door de schitterende oleanders die er op groeiden. Herman en Albertje zijn (mede) van het water uit de rivier afhankelijk voor de bron die op hun terrein ligt en de camping en hun huis van prachtig helder en schoon water voorziet. Verder wat gelezen, spelletjes gedaan en om 5 uur naar het praathuis voor wat socializen. Beetje breien, beetje borduren beetje slapen en oh ja: wassen en strijken. Alles weer schoon op z’n plekkie.
Veel valt er dus niet te vertellen of je moet geïnteresseerd zijn in de lotgevallen van de familie Meijer. Schitterend boek overigens.
Vandaag is het 5 oktober en dat is een nationale feestdag. De dag van de uitroeping van de republiek in 1910. Dan denk ik: zouden wij dat ook nog eens mee maken? Dat we een republiek worden en zouden we dan van zo’n dag een nationale feestdag maken? Geen Koninginnedag maar presidentendag? Het lijkt me zo onwaarschijnlijk maar niets is vast en alles kan gebeuren!
Van Herman kregen we een beschreven route over een landschappelijk mooie weg die ons naar de westkust voert. Dwars door een merengebied en natuurlijk duizenden en duizenden kurkeiken.
We doen de boodschappen bij een heuze Aldi (ja, ook open op de nationale feestdag!). Lekker karnemelk en kwark! Vanavond maakt Jos Hollandse gehaktballen.
De camping waar we belanden is erg groot maar omdat een groot deel afgesloten is, omdat er weinig mensen komen, is het toch een klein overzichtelijk ding.
Jos wil water laden maar ontdekt dat hij geen slang heeft!! Wat nou? We hebben toch al meer water getankt? Nog eens zoeken maar, maar hij vindt hem nergens.
Aan de campingdame om raad gevraagd: Nee, zij weet ook niets! Wel een kleine Chinese winkel zo’n halve kilometer naar het westen. Dat moet een winkel van sinkel zijn! Jos gaat op pad en komt inderdaad met een mooie oranje slang met koppelingen terug. Er staat weinig druk op de waterleiding dus het duurt even voor de tank vol is. Dan een mooi plekje zoeken met de neus naar het westen en onder (alweer) eucalyptus bomen. Morgen eens even kijken of er naar de Atlantische Oceaan te lopen is. Anders moeten we toch echt even de camper meenemen.