Zondag 2 juni

20130602 naar Storvoll
Huh…..wat…..ik word wakker van een bel. De wekker?....nee, als ik bij mijn positieven ben en zie dat het pas 4 uur is en ik de verduistering laat zakken, zie ik de ‘beller’. Schapen en lammetjes die dicht bij de camper lopen te grazen. Ze zien met niet en grazen rustig door. Je zult maar met zo’n bel om je nek moeten dragen omdat je baas je dan uiteindelijk terug kan vinden. Maar in ruil daarvoor heb je natuurlijk wel heel veel vrijheid. Je mag overal lopen waar je wilt en hekken? Grenzen? Nooit van gehoord. Het is voor automobilisten dus altijd oppassen geblazen want de schapen en ander loslopend spul kunnen zo je pad kruizen.
Na een poosje slaap ik gelukkig weer in en word pas om 8 uur wakker. We gaan straks nog even vlakbij het restaurant staan, want we gaan even skypen met Madelon en de meisjes. In het restaurant is Wifi en daar kunnen we met onze Wifiversterker gebruik van maken. We laten ze ook even de omgeving zien, door de laptop mee naar buiten te nemen, kunnen ze de bergen, de sneeuw en het restaurant ook zien. Zij gaan paardrijden en wij vertrekken naar onze volgende bestemming, die we nu nog niet weten.
Omdat we aan de oude weg naar Korgen staan besluiten we die ook verder te vervolgen en niet terug te gaan en de tunnel te nemen. Wat een prachtige omgeving. De bergen rondom, met sneeuwresten bedekt. Op de navigatie zie je de tunnel(weg) lopen en die heeft zich dus een weg geboord onder onze slingerweg. Als we beneden in Korgen zijn zitten we weer op zeeniveau. Nu gaan we het Leirsvaldalen in om te proberen zo dicht mogelijk bij de gelijknamige gletsjer te komen. Na 14 kilometer ligt er een hoop modder en stenen over de weg en ons Marokkaanse avontuur nog altijd vers in het geheugen besluiten we rechtsomkeer te maken. Helemaal niet erg. De reis is het doel en niet het doel de reis. Van de andere kant zien de bergen er weer heel anders uit.
Via de, inmiddels vertrouwde, E6 rijden we langs de Røsåga tot even voor Bjerka waar links een schitterende picknickplaats is gemaakt aan het Sørfjorden. De zon schijnt en de koffie is heerlijk en het uitzicht…. Adembenemend. Dus we blijven nog even zitten tot we weer wat adem hebben….Dan volgen een paar tunnels en kunnen we tanken en water innemen bij een YX pomp even voor Mo i Rana. In Rana (zoals de inwoners zelf zeggen) kijken we nog even rond bij het oudste stadsdeel Moholmen. Houten huisjes uit de 17e eeuw. Maar zo heel anders dan de tegenwoordige Noorse huizen zijn ze niet eens.
Dan gaan we op zoek naar de enige grot in Noorwegen die ze vanbinnen verlicht hebben en waar je dus niet met een hoofdlamp op je weg moet zoeken. Dat lijkt ons wel wat…De weg erheen is ontzettend steil. In z’n eerste versnelling kruipen we de haarspeldgrindweg omhoog om dan, boven aangekomen tot de ontdekking te komen dat de grot nog niet open is. Je kunt en mag er alleen met een gids in en het is nog geen ‘seizoen’ En die ouwetjes dan, die allemaal JUIST in juni op vakantie gaan en het is ook nog weekend. Enfin, het is niet anders. Het is trouwens nu een prachtig plekje, ook voor een overnachting, maar dat is nog veel te vroeg. We gaan dezelfde weg weer naar beneden en dan lijkt de weg nog veel steiler. De schrik slaat ons om het hart als er een rood alarm gaat branden. Geen olielampje erbij, dus dat is het niet. Alleen dat rode lichtje met een i in het midden. We rijden nu nog langzamer dan langzaam en ik zie Jos zijn hersens kraken. Wat zou het kunnen zijn. Eenmaal van dat weggetje verlost is er een grote P met een toilet dus kunnen we een paar dingen combineren. Jos gaat snuffelen en komt erachter dat het de remmen moeten zijn. De dichtstbijzijnde Fiatgarage is in Bodø. Nog wel 300 kilometer denken we. Wat nu? Koffie dan maar. En we zetten de krukjes buiten en met de rug tegen de camper zitten we te piekeren wat nu te doen. Er is en komt hier geen mens……Jos gaat nog eens achter het stuur en zet de auto een stukje vooruit om te kijken of er geen remleiding olie heeft gelekt. Nee, dat niet. Hij haalt de handrem een paar keer op en neer en…………ja! Het lampje is uit. De handrem was dus niet helemaal in z’n vrije stand gezet.
Wat kan een mens blij en opgelucht zijn. We kunnen dus gewoon de weg vervolgen en de volgende attractie bezoeken…..weer een gletsjer met een grote P maar dan nog weer een stuk lopen (klimmen). Als we daar aankomen is de P vol. Hup omdraaien, gletsjers kunnen we nog genoeg zien en die in IJsland waren zo indrukwekkend dat we daar ook wel even op kunnen teren.
We hebben zin in rust. Het is bijna halfvier als we een mooie P zien vlak voor een smalle brug over de Ranelva. Daar bruist en kolkt het water. We gaan in de schaduw zitten want de zon is wat al te uitbundig. Als Jos later met het avondeten bezig is komen er twee Duitse campers bij ons staan. Gezellig praatje gemaakt. Een van de (ook oudere) mannen is heel erg lang. Zeker langer dan 2 meter en die is nu, met een vriend en hun dames, voor het eerst met een camper op vakantie. Ze zijn tot Bodø gekomen. Bevalt het hem? Nee, eerlijk gezegd niet. Het is hem te eng, te krap, en dan wil z’n vriend ook nog steeds vrij staan. Geen (dure) campings. We wisselen wat ervaringen uit en we worden gecomplimenteerd met onze Duitse uitspraak. Veel Duitsers vinden het maar heel gewoon als je ze in hun eigen taal tegemoet komt. Maar zo’n compliment is ook wel eens leuk.
Na het eten even kijken of er van dat ene gebouw dat hier in de buurt staat nog internet te pikken valt….Joepie! Alweer mazzel. Dus ga ik even mijn verslag maken en de foto’s downloaden. Ik denk dat het leuker is om af en toe een dag te krijgen en te lezen dan zo’n heel epistel van een week. Ja toch?
Later op de avond, als de zon al lang achter de bergen is gaat Jos nog even naar de snelstromende rivier en als hij terugkomt vraagt hij: wat denk jij, hoeveel liter water er per uur langs ons heen stroomt? Ik heb natuurlijk geen notie maar dat het veel is, dat geloof ik en veel is wel een miljoen dus ik zeg: een paar miljoen liter, vast wel…..zegt ie….21,6 miljoen! Hij heeft een stokje in het water gegooid en zo een gissing gemaakt van de afstand en de bijbehorende berekening erop losgelaten. Later zegt ie….kan ook best nog meer zijn…bv het dubbele….haha…als je met zulke cijfers gaat goochelen kan je me van alles wijsmaken.