donderdag 26 juni 2013

20130626 Woensdag
Ik denk dat de woensdag nog maar nauwelijks begonnen was en we een uurtje hadden geslapen toen het enorm ging stormen. Oordoppen in en proberen te slapen. Jos knort lekker maar ik ben steeds wakker. De camper wordt heen en weer geschud. Bij de buren klappert het zeil dat om hun fietsen gebonden is en achterop de camper vast zit. Pfff wat een geweld. Ik kijk eens naar buiten of alle campers nog overeind staan, maar zo’n vaart loopt het vast niet.
Om half zeven gaan we maar liggen lezen en dommelen af en toe even in. Half acht moeten we toch wakker worden want Dewi is jarig. 17 jaar !!! Al een echte jonge vrouw. En nog zo’n slimme en mooie ook. Om 07.45 uur bellen we haar op haar mobiel en ze neemt meteen aan. Ze zit te eten met papa en mama en wel bij Ferd thuis. Speciaal verjaardagsontbijt en Jasja is er speciaal voor gekomen. Zo mooi dat het op deze manier kan. Ze geniet duidelijk van de aandacht en zondag gaat ze het echt vieren.
Nu we toch wakker zijn gaan we er maar uit en steken de dieselkachel aan. Dat ding maakt wel lawaai maar is erg effectief en binnen een kwartier is de camper weer een paar graden opgewarmd. Het is 8° buiten. En aan de mensen die buiten lopen is te zien dat ze tegen de wind in moeten hangen. Het giert en het buldert en de storm en de mist maken er een spelletje van. Soms wint de mist en soms de storm.
We maken nog even gebruik van de internetmogelijkheid voordat we Madelon bellen en lekker even bijpraten.
Om 10.15 uur rijden we het, al bijna lege, veld af waar we maar een nachtje hebben gestaan. De twee nacht (die bij de prijs inbegrepen zat) laten we maar zitten en we gaan de luwte opzoeken. Ook een stevige wandeling naar de ‘Kirkeporten’ laten we zitten. Het is zo gemeen koud en we vinden het volkomen gerechtvaardigd op onze leeftijd. Lekker soms, dat ouder zijn.
De terugweg is even prachtig als de heenweg en natuurlijk weer heel anders om te zien. Die vervelende tunnels hebben we ook weer overleefd en de prachtige luchten zitten in ons geheugen. Om 12.30 uur rijden we op de E6 en vinden een mooie plek voor de lunch. Lekker tonijn, uit blik, aangemaakt met mayo en peper op brood.
We moeten nodig tanken maar de twee stations die langs de weg zijn hebben geen diesel. Dat wordt vervelend. We hebben nog een reservetankje van 5 liter en dat is goed voor 40 kilometer. Dus we besluiten een plek voor de nacht te zoeken en morgen naar een iets grotere plaats te rijden nog iets verder langs de E6. We komen op een schitterend plekje aan het Trollholmsund terecht. Gaan een spelletje doen en dan de wandelschoenen aan en de rugzak met water, regenjasjes en plu’s mee. Er moet een mooie wandeling zijn naar een punt met vreemdsoortige rotsformaties. Er gaat een verhaal de ronde:
In lang vervlogen tijden, in het begin van het voorjaar, speelden eens 8 trollenkinderen samen aan de kust. Ze speelden verstoppertje en tikkertje en vergaten de tijd. Hun ouders hadden ze nog zo gewaarschuwd, pas op! Voor het licht wordt moeten jullie thuis zijn want anders gaat het fout. Echt fout gaat het als trollen met het zonlicht in aanraking komen. Dan veranderen ze in steen. En deze domme trollen kinderen bleven als aan de grond genageld staan toen ze de goudgele zon zagen opkomen….hun voeten bleven steken in de grond en ze voelden hoe een ijskoude wind ze overviel en hun voeten in de grond drukte. Langzaam, zonder dat ze er iets aan konden doen, veranderden hun trollenlijven in steen en daar kunnen de mensen nu nog naar kijken.
Het is een prachtige wandeling die we starten vanaf de camper. We komen eerste een half vergaan rendier tegen, het gewei steekt helder af tegen de groene grond . Dan gaan we via een smal pad dat daalt en stijgt naar het einde van het schiereiland. Lekkere pittige wandeling en het blijft droog. We komen wat schapen tegen die duidelijk aan mensen gewend zijn en in de verte zien we een rendier (met gewei) dat zich aftekent tegen een mooie wolkenlucht. We horen de koekoek….oh jeetje (Nettie) regen? Terug via hetzelfde pad en als we langs het dode rendier komen is het gewei verdwenen. Dat verteert snel……
Op onze mooie plek zijn we niet lang alleen want er komen nog twee (Duitse) campers staan. Logisch want alleen de Womo kan zulke mooie plekjes voor ons vinden. En de Womo is tenslotte Duits, al vergeten wij dat wel eens.