woensdag 5 juni naar het Rago NP
Blijf op de hoogte en volg Anke
07 Juni 2013 | Noorwegen, Fauske
20130605 naar Rago NP
Zon! En een heleboel wind, en al 16°, dat beloofd een goede dag. Eerst nog even naar Biltema, de firma waar Jos een bankschroefje kocht. Hij wil nog een tang en wat andere dingen. Dus rijden we om 9.30 weer in het industrieterrein rond. De ‘Gamma-achtige’ winkel heeft van alles en de meeste dingen die Jos wil hebben zijn er ook. Dan moeten we de weg naar Fauske weer vinden en dan heb je in een stad waar ze werkelijk alle straten tegelijk lijken open te breken en alles éénrichtingverkeer is gemaakt, bijna onmogelijk om die te vinden. Voordeel is dat we een mooi kerkje vinden dat nog open is ook. Bodin. Het is eenvoudig maar daardoor juist prachtig.
Rond 12.30 uur gaan we van de weg af en vis een smal zijpad, dat je zelf met je gevaarte waarin je rijdt niet zou kiezen komen we op een prachtig schaduwrijk plekje aan het Klungsetvika. Hier gaan we lunchen en even rondlopen. We hebben geen zin om er een lange dag van te maken want Jos wil natuurlijk de camper repareren en heeft daarvoor (op z’n minst) een picknickbank nodig (als werkbank).
Maar eerst moet er toch nog even naar het wereldberoemde rose marmer van Fauske (of van Noorwegen zoals je wilt) gereden worden . Dat is niet ver van de E6 en even later rijden we al voor de tweede keer vandaag over een industrieterrein. We gaan wat kleine brokjes rose marmer rapen. Dat mag en ligt speciaal voor toeristen bij de ingang van een fabriek, waar je overigens niet in mag gaan. We proberen nog op een andere manier iets dichter bij de groeve te komen maar dat lukt nauwelijks.
De weg naar het Rago NP is niet ver meer en even later buigen we scherp linksaf en stijgen meteen flink op een goed begaanbare asvaltweg. Smal maar dat is juist leuk. Het eerste plekje dat we tegenkomen ligt links van de weg en een beetje verscholen. Om er te komen moet de camper een flinke duik maken en over een uitgehold stukje weg steil naar beneden toe rijden. We overleggen. Het plekje zelf is prachtig. Totaal eenzaam aan een rivier met meerdere stroomversnellingen. We besluiten eerst naar het volgende plekje te rijden en dat is meteen het einde van de verharde weg. Het bospad, naar rechtsboven is alleen voor wandelaars en tractoren te doen. Er staan 2 Nederlandse auto’s op de grote P. Lekker in de schaduw. De vorige plaats was veel intiemer maar nu moet er gewerkt worden en daar is het hier heel geschikt voor. Bij een schuur ‘leent’ Jos een stalen krukje waar hij z’n nieuwe bankschroef op kan klemmen. Hij legt nog wel een matje neer om op te gaan liggen als de beugels, die krom zijn, onder de auto vandaan moeten. Maar hij klust lekker in z’n korte gele broek en licht gekleurd overhemd. Ik geef geen commentaar. Als hij even later komt zitten voor een kop thee dan ziet z’n gezicht eruit als van een mislukte zwarte piet. Het is warm, en hij veegt natuurlijk steeds wat zweet uit z’n gezicht. De beugels zijn erg krom, maar Jos slaagt erin om met een hamer, op een grote steen, de beugels weer in (bijna) goede vorm te krijgen. Nu moet de beugel er weer onder en dan moet er nog eentje .
De Nederlanders komen terug van wandelen. Een aardige wandeling, maar erg zompig en veel, heel veel muggen. Ja, hier zijn ze ook al gesignaleerd. Wij hebben al deet opgesmeerd. We onderzoeken de omgeving die in een kom van rotsen ligt. Beneden aan de rivier staan een paar caravans maar dat lijkt meer op een kleine camping, alhoewel er niemand is. Wij blijven hier staan. We hebben voorlopig schaduw en straks, later op de avond zal de zon nog even het dal en ons verwarmen voordat hij achter de rotsen zakt. Er is zelf een keurig schoon toilet hier op deze (wandel)parkeerplaats. Een invalide toilet met water en zeep en papier en zelfs papieren handdoekjes. Ook een grote afvalbak, dus voor ons is het net een camping met het enige verschil dat hier niemand komt en zeker niemand voorbij kan rijden. We eten buiten en na het eten gaan we nog wandelen. Ik probeer Hilde en Hein een sms te sturen om ze te feliciteren met zoon Midas, maar er is hier helemaal geen bereik. Morgen dan maar. Jammer.
Zon! En een heleboel wind, en al 16°, dat beloofd een goede dag. Eerst nog even naar Biltema, de firma waar Jos een bankschroefje kocht. Hij wil nog een tang en wat andere dingen. Dus rijden we om 9.30 weer in het industrieterrein rond. De ‘Gamma-achtige’ winkel heeft van alles en de meeste dingen die Jos wil hebben zijn er ook. Dan moeten we de weg naar Fauske weer vinden en dan heb je in een stad waar ze werkelijk alle straten tegelijk lijken open te breken en alles éénrichtingverkeer is gemaakt, bijna onmogelijk om die te vinden. Voordeel is dat we een mooi kerkje vinden dat nog open is ook. Bodin. Het is eenvoudig maar daardoor juist prachtig.
Rond 12.30 uur gaan we van de weg af en vis een smal zijpad, dat je zelf met je gevaarte waarin je rijdt niet zou kiezen komen we op een prachtig schaduwrijk plekje aan het Klungsetvika. Hier gaan we lunchen en even rondlopen. We hebben geen zin om er een lange dag van te maken want Jos wil natuurlijk de camper repareren en heeft daarvoor (op z’n minst) een picknickbank nodig (als werkbank).
Maar eerst moet er toch nog even naar het wereldberoemde rose marmer van Fauske (of van Noorwegen zoals je wilt) gereden worden . Dat is niet ver van de E6 en even later rijden we al voor de tweede keer vandaag over een industrieterrein. We gaan wat kleine brokjes rose marmer rapen. Dat mag en ligt speciaal voor toeristen bij de ingang van een fabriek, waar je overigens niet in mag gaan. We proberen nog op een andere manier iets dichter bij de groeve te komen maar dat lukt nauwelijks.
De weg naar het Rago NP is niet ver meer en even later buigen we scherp linksaf en stijgen meteen flink op een goed begaanbare asvaltweg. Smal maar dat is juist leuk. Het eerste plekje dat we tegenkomen ligt links van de weg en een beetje verscholen. Om er te komen moet de camper een flinke duik maken en over een uitgehold stukje weg steil naar beneden toe rijden. We overleggen. Het plekje zelf is prachtig. Totaal eenzaam aan een rivier met meerdere stroomversnellingen. We besluiten eerst naar het volgende plekje te rijden en dat is meteen het einde van de verharde weg. Het bospad, naar rechtsboven is alleen voor wandelaars en tractoren te doen. Er staan 2 Nederlandse auto’s op de grote P. Lekker in de schaduw. De vorige plaats was veel intiemer maar nu moet er gewerkt worden en daar is het hier heel geschikt voor. Bij een schuur ‘leent’ Jos een stalen krukje waar hij z’n nieuwe bankschroef op kan klemmen. Hij legt nog wel een matje neer om op te gaan liggen als de beugels, die krom zijn, onder de auto vandaan moeten. Maar hij klust lekker in z’n korte gele broek en licht gekleurd overhemd. Ik geef geen commentaar. Als hij even later komt zitten voor een kop thee dan ziet z’n gezicht eruit als van een mislukte zwarte piet. Het is warm, en hij veegt natuurlijk steeds wat zweet uit z’n gezicht. De beugels zijn erg krom, maar Jos slaagt erin om met een hamer, op een grote steen, de beugels weer in (bijna) goede vorm te krijgen. Nu moet de beugel er weer onder en dan moet er nog eentje .
De Nederlanders komen terug van wandelen. Een aardige wandeling, maar erg zompig en veel, heel veel muggen. Ja, hier zijn ze ook al gesignaleerd. Wij hebben al deet opgesmeerd. We onderzoeken de omgeving die in een kom van rotsen ligt. Beneden aan de rivier staan een paar caravans maar dat lijkt meer op een kleine camping, alhoewel er niemand is. Wij blijven hier staan. We hebben voorlopig schaduw en straks, later op de avond zal de zon nog even het dal en ons verwarmen voordat hij achter de rotsen zakt. Er is zelf een keurig schoon toilet hier op deze (wandel)parkeerplaats. Een invalide toilet met water en zeep en papier en zelfs papieren handdoekjes. Ook een grote afvalbak, dus voor ons is het net een camping met het enige verschil dat hier niemand komt en zeker niemand voorbij kan rijden. We eten buiten en na het eten gaan we nog wandelen. Ik probeer Hilde en Hein een sms te sturen om ze te feliciteren met zoon Midas, maar er is hier helemaal geen bereik. Morgen dan maar. Jammer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
