vrijdag 7 juni naar de Lofoten

20130607 naar de Lofoten
Het is niet te geloven hoe snel het weer om kan slaan. Ik had jullie natuurlijk wel wat mooi weer gestuurd in Nederland, maar niet AL het mooie weer!! Een beetje zon of een beetje temperatuur had nog wel over mogen blijven. Enfin, het is 13° en het waait behoorlijk. Moeten we nu oversteken? Ik doe nog een poging om Jos te overreden dan maar ‘om’ te rijden over Narvik. Maar die is natuurlijk niet te vermurwen. Ben jij nou een zeilersvrouw en beschaamd moet ik toegeven dat ik dat misschien dan ook wel niet helemaal ben. De boot vertrekt pas om 13.15 maar we gaan alvast naar de haven want het maakt ons niet uit of we op dit landje of in de rij voor de boot de aankomst en vertrek afwachten. Langzaam stromen de rijen vol, de boot komt er al aan. Huh? Een spiksplinternieuwe? Dat is mooi. Dat oude ding van gisteren had motorproblemen en met zo’n nieuwe boot lijkt het me veiliger. Haha zegt Jos. Met zo’n nieuwe kan je veel meer problemen verwachten dus, ik weet niet wat beter zou zijn. Oei. Nou, we zullen wel zien. Jos gaat vast brood voor de lunch maken en ik ga breien aan de trui van Lune.
Plotseling gaat die mooie rooie er weer vandoor zonder ook maar een auto aan boord te hebben gelaten. Huh? Jos lacht zich een kriek….het was helemaal geen ferry maar een werkboot die één of andere klus te klaren had. Dus het wordt weer anders….wachten maar en om 13.15 als we eigenlijk hadden moeten vertrekken is er nog geen boot te bekennen. Om 14.00 uur is er eindelijk die oude boot van gisteren te zien. Z’n voorkant gaat open (zie foto) en er komen auto’s, vrachtauto’s en motoren uit. Dan kunnen wij naar binnen. De boot is helemaal vol. De laatste auto met caravan moet er met passen en meten nog bijgepropt worden en dan….half 3 verlaat hij de haven, maar wat vaart ie langzaam…..? En die gapende muil voorop is nog niet dicht en….ja hoor, problemen, ze keren terug ….en net voordat ze weer aanleggen gaat alsnog die voorpunt naar beneden en vertrekken we naar de Lofoten. Het is een beetje onrustig op zee, maar met het ‘oude’ van die schuit valt het reusachtig mee. 2004 is ie afgeleverd. Binnen installeren we en doen een spelletje en als de zee wat te onrustig wordt is er nog plek om even languit op de stoelen te gaan liggen. Twee uren zijn zo voorbij en we naderen de Lofoten en die liggen natuurlijk ook in de mist. Het doet een beetje denken aan de Faroe eilanden. Mystiek, alsof de eilanden nog even zijn prachtige geheimen voor ons verborgen wil houden. We tikken de plek van de uitgezochte camping in op de nav en daar gaan we via de E10 (die ook al weer heftiger klinkt dan ie is) naar het noorden van Austvågøy het eilandje waar Svolvær, waar de boot aankwam, op ligt. De kleine camping ligt schitterend aan het Austnestfjorden en we worden hartelijk door de Viking ontvangen. Ja, zo ziet in mijn verbeelding een Viking eruit; blond, groot en stevig. We zijn met nog een paar Duitse caravans de enigen en krijgen een plekje aan het water met uitzicht, via de regendruppels op een ronde rots waar een grote mantelmeeuw zit te broeden. De mist trekt in flarden voorbij, maar wat is het mooi. Morgen een paar wassen draaien en straks lekker een aflevering van Borgen kijken.