donderdag 20 juni

20130620 donderdag 20 juni
Vannacht werd ik wakker van een gekrijs van jewelste. Zat er een meeuw op de camper die z’n ongenoegen ergens over uitschreeuwde. Heb ik ook gedaan! en een flinke tik tegen het dak gegeven waarop hij wegvloog. Ik keek nog even op de klok. Klaarlichte dag en pas 01.30 uur.
’s Avonds is het toch moeilijk om naar bed te gaan. Het is zo licht buiten. Maar als we de camper geblindeerd hebben en de bedden liggen weer in opgemaakte stand klaar om ons een heerlijke nachtrust te bezorgen dan merken we toch dat we moe zijn. Evengoed weer vroeg wakker en om 8.45 uur rijden we van het prachtige plekje weg. De 3 andere Nederlandse campers achter ons latend en uitgezwaaid door één van hen. Die zijn pas 10 dagen onderweg en hebben al door Zweden en Finland gereden en de Noordkaap aangedaan! Wat zullen ze dan gezien hebben onderweg? Alleen maar asfalt?
We keren terug naar de eeuwige en vertrouwde E6 en slaan weer linksaf, steeds noordelijker, steeds dichter bij de noordelijke top van Europa. We willen nog een mooi uitstapje maken naar een waterval in een dal van de Olmmáivággi, maar de weg is na 5 km al gestremd en dus keren we weer terug naar de E6. We ronden het Kåfjord waar twee tunnels van resp: 2,7 en 3,2 km ons het uitzicht op de omliggende bergen en de vele watervalletjes ontnemen. Op het einde van het fjord gaat een weg naar Finland. Daar wachten wij nog even mee. Er is hier nog heel veel te zien.
In Olderdalen waarvandaan ook een boot naar Tromsø vertrekt gaan we naar de plaatselijke Coöp. Als we om 9.45 uur naar binnen willen blijkt hij pas om 10 uur zijn deur te openen. Hadden we natuurlijk niet op gelet. Dan maar een lekker bakkie doen in de camper. Als we de koffie ‘uut’ hebben (Zeeuws) is de winkel open en doen we inkopen voor de komende vier dagen.
Om 10.30 rijden we weer en zien aan de overkant van het Lyngenfjord de indrukwekkende Lyngenalpen. Om 11.00 uur zijn we in Spåkenes een landtong met uitzicht op het fjord en de bergen. Nogmaals koffie. De wind waait gemeen, en dat voelt koud aan terwijl de buitentemperatuurmeter 18° aanwijst. Na de koffie en genieten van het uitzicht gaan we weer.
We zien veel campers uit het noorden komen. Tot nu toe ontmoeten we steeds mensen die al in het Noorden geweest zijn en weer op de terugweg. Niemand doet hetzelfde als wij.
In Storslett, een plaatsje aan het Reisafjord zien we een ‘bokhandel’, Jos wil 0.7B stiftjes voor een vulpotlood, maar dat hebben ze daar niet. Wel kopieerpapier en een portemonnee voor Anke die nog steeds geen goed nieuw exemplaar had gekocht nadat de vorige vorig jaar in Lissabon gestolen was.
Even later rijden we Fosselv binnen (en weer uit) en hebben dan precies 7000 km gereden vanaf 1 mei dit jaar. In ’t totaal al 48.000 reiskilometers in 4 jaar tijd. We gaan de bergen in en klimmen tot een bescheiden 400 meter en daar ligt Gildetun met een kilometer aanduiding en een overweldigend uitzicht over de Kvænangen. We dalen weer snel en zijn 57 kilometer bij de Storstraumen waar het water kolkt door de nauwe opening die het fjord vrijlaat. Er komen ons motorrijders tegemoet, wel een stuk of acht, uit Zwitserland. Duidelijk vakantiegangers, met volle bepakking. Het is inmiddels een beetje gaan regenen en oh, wat lijkt ons dat vervelend voor die motorrijders. We kruipen weer het binnenland in en worden verrast (nu nog) door een hele kudde rendieren. Vanuit de verte moet je nog even goed kijken of het schapen of rendieren zijn maar dichterbij is er natuurlijk geen twijfel mogelijk.
Na Alteidet gaan we weg 333 op om naar het Jøklefjord te rijden waar ons een uitzicht en wandeling naar de Øksfjordgletsjer in het vooruitzicht is gesteld. Het gaat echter steeds harder regenen en gelukkig komen we op de 10 kilometer lange 1 baans weg geen enkele tegenligger tegen. Eenmaal op de parkeerplaats (met toiletten) besluiten we hier vannacht te blijven. Druk zal het niet worden, want het gaat steeds harder regenen. We gaan voorlopig niet naar buiten want we zijn bang dat we smelten.