vrijdag 21 juni midzomer

20130621 vrijdag naar Alta
Het is droog gebleven vannacht. 13° en de gletsjer die gisteren helemaal in de wolken lag is nu weer te zien. Jos gaat een stukje wandelen en neemt een fototoestel mee. Hij gaat proberen iets dichterbij de gletsjer te komen. Dat lukt, maar hij glijdt uit en bezeert zijn arm en rug, het pad is erg slecht! Stenig en modderig en daardoor ook glad. Het is mogelijk om ook helemaal naar de gletsjer te lopen. Dat is 8 kilometer en er staat 3,5 uur voor. Dan nog terug en het eerste stuk van het pas was het beste. Daarna moet het moeilijker worden. Nou, het eerste stuk was al zo slecht dat we er geen moment aan dachten deze ‘grote’ tocht te ondernemen. Het weer is ook niet stabiel. Maar Jos komt wel met een foto van iets dichterbij terug dan dat ik gisterenavond, toen het droog was heb genomen.
Vandaag moeten we verschillende dingen doen. Wijn kopen, dat is niet onbelangrijk natuurlijk. Daarvoor moeten we in Alta zijn. Als we weer een paar kilometer op de E6 rijden komen we een bord tegen dat de grens aanduidt tussen de provincie Troms en Finnmark. We laten de spitse rotspieken achter ons en kijken naar een iets glooiender landschap van de bovenste provincie. Onderweg bij een koffiestop nog een gesprek met een Nederlands echtpaar dat een rondreis naar de Noordkaap maakt met de NKC (Nederlandse kampeerauto club). Een groep van 24 campers, dus minstens 48 personen doen daaraan mee. Erg grote groep lijkt me en we zijn weer een extra blij met onze vrijheid. Vrijheid van aantal kilometer, van ergens lang of korter blijven, van je eigen speciale nachtplek kiezen. Van alleen maar rekening te hoeven houden met elkaar.
Alta ligt mooi aan het einde van een fjord, een stadje met 15.000 inwoners. Echt een streekcentrum met veel scholen, winkels, banken en dienstverlenende instellingen. Alles ligt verspreidt met veel groen ertussen. Van een gezellige stad is geen sprake of je moet van een modern winkelcentrum houden waar alle winkels die je je maar kan bedenken zich hebben verzameld.
Tijd voor het museum en de rotstekeningen maken we niet. Er moet LPG getankt worden want dit is de laatste plaats in Noorwegen waar dat kan en in Finland is helemaal geen LPG te krijgen zodat we van nu af aan wel heel erg zuinig om moeten gaan met het gas. Vooral verwarmen zal met de dieselkachel moeten, al maakt die een ongezellig geluid. We vragen bij het binnenrijden van Alta, bij een Coöp, waar we wijn kunnen kopen. Dat kan hier, net als in Zweden niet in de supermarkt maar in speciale staatswinkels. We moeten bij de kathedraal zijn. Daar is het grote inkoopcentrum. We kijken uit naar een spitse toren van een oude kerk maar het blijkt een supermodern zilveren ronde ‘kathedraal’ te zijn. Vlakbij het winkelcentrum met gratis parkeergelegenheid voor een uur, en dan weer een uur en dan nog een etc. Als je maar steeds een kaartje trekt uit de automaat en die zichtbaar achter je voorruit legt. Maar we zijn niet van plan lang te blijven. Die staatswinkel moeten we hebben en anders niets. Snel gevonden en met 12 flessen rioga crianza en €143,- armer zijn we toch weer verzekerd van ons dagelijkse slokje rond een uur of vier, vijf. Jos gaat de flessen wegbrengen en rammelvast opbergen en ik loop nog even naar het bijzondere kerkgebouw om een foto te maken. Het is echt nog gloednieuw. Het terrein eromheen is nog een bouwterrein en je moet goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik zie dat de kerk open is. Dus moet er ook even binnen gekeken worden natuurlijk. (zie de fotoresultaten). Bij binnenkomst moeten er blauwe plastic beschermers om je schoenen gedaan. En dan mag je vrij rondlopen. Bijzonder fraai is de lichtval en de eenvoud van het ontwerp. In de hal een maquette van de oude kerk die hiervoor is afgebroken. En ook een foto van de nieuwe zilveren kerk in de winter. In het sneeuwlandschap straalt het zijn licht op een bijzondere manier naar buiten. Je zult dan absoluut zin krijgen om naar binnen te gaan.
Nu naar het LPG station en dat is, zoals hier gebruikelijk, in een buitenwijk, een grote industriewijk. Daar moeten we een poosje wachten op een man die zijn camper voor de pomp parkeerde en van alles ging doen en niet alleen tanken. Enfin, we hebben geen haast. En als we aan de beurt zijn en de tank weer vol is zegt de man van de pomp dat we zijn laatste klant zijn. Hoezo? Nou, zijn gas is op en voor dinsdag komt er geen nieuwe aanvoer meer. Pffff hadden wij mazzel.
5,5 kilometer verder een stukje van de E6 verwijderd is ons doel: een camping met Wifi en een wasmachine en droger. Camping Solvang komt uit het ‘klein en fijn kamperen’ van de ACSI. Het is prachtig gelegen aan het Altafjord. Wifi is moeilijk vanuit de camper te ontvangen dus moeten we met de laptop naar het gastenverblijf nabij de receptie. Daar zijn ook de wasmachine en droger. Of we vanavond skypen kunnen? We zullen zien hoe druk het is.
Zondag is er een groot midzomernachtfeest dat om 19.00 begint. Met een groot vuur op het open veld. Eten en drinken en zang???? We blijven gewoon hier om dat mee te maken. Verder zien we wel